Dlaczego Ignatianum?



          


       Wiele osób pytało mnie w ciągu ostatnich dwóch lat mojej nauki w Akademii Ignatianum, dlaczego wybrałem akurat tę, a nie inną uczelnię. Odpowiadałem za każdym razem zgodnie z prawdą - nie wiem. Na fakt, że wybrałem Ignatianum z pośród wielu innych krakowskich uczelni złożyło się bardzo wiele czynników, o których napisze przy innej okazji. Jedno natomiast wiem na pewno, nie żałuję swojego wyboru.

            Nasza uczelnia posiada bardzo wiele pozytywnych aspektów. W mojej opinii na szczególną uwagę zasługuje liczebność roczników i grup. Większość przedmiotów i wykładów prowadzonych jest w grupach nie większych niż dwudziestoosobowe. Jest to bardzo komfortowa sytuacja, pozwalająca na nawiązanie bliższych relacji między studentami, a wykładowcami. Co więcej, im mniej słuchaczy w grupie, tym więcej czasu wykładowcy mogą poświęcać na każdego z nas. Są oczywiście i tacy studenci, którym to nie odpowiada. Ciężko, bowiem uciąć sobie drzemkę albo spędzić cały wykład na telefonie w sytuacji, gdy nie otacza cię tłum, sprawiający, że każdy czuje się anonimowo. Rozmiar grup wpływa także w dużym stopniu na atmosferę podczas zajęć. Jest ona mniej formalna, a przez to student czuje się o wiele lepiej i swobodniej w relacjach z kolegami z roku czy wykładowcami.
            Kolejnym uwielbianym przeze mnie aspektem naszej uczelni jest jakość sal wykładowych.  Stosunkowo niewielkie, dobrze wyposażone (prawie w każdej jest sprzęt audiowizualny) oraz pomalowane w przyjaznych barwach sale wpływają na dobry komfort naszej nauki i pracy. Szczególnie przyjemne z punktu widzenia studenta są sale na piętrze czwartym i piątym, z których rozciąga się piękny widok na centrum Krakowa, Wawel i Kościół Mariacki.
            Uczelnia dysponuje również kaplicą, dużą aulą oraz dwiema salami gimnastycznymi. Co prawda w obu z nich niemalże na środku znajdują się filary, które „delikatnie” uprzykrzają życie na zajęciach Wf-u, jednak lepsze to niż nic.
            Wbrew powszechnej opinii, jakoby poziom nauczania na Ignatianum znacząco odbiegał od innych uczelni w Krakowie, muszę przyznać, że po pierwszym semestrze byłem miło zaskoczony. Wykładowcy są bardzo dobrze przygotowani i rzetelnie podchodzą do prowadzenia zajęć. Co więcej wielu z nich wykazuje chęć pomocy studentom, a także dużą dozę wyrozumiałości i cierpliwości.
            Mimo, że tak jak wspomniałem na początku, w mury Ignatianum trafiłem przez przypadek, tak teraz z perspektywy czasu nie żałuję tego ani trochę. Szczerze i uczciwie mógłbym polecić naszą uczelnie każdemu kto planuje studiować w Krakowie.



Mateusz Paluszek
Fot. Agnieszka Michura

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

#6 Poradnik Pierwszaka - studencki Savoir-vivre

Obraz
Nasze długie wakacje dobiegają końca. Ostatnia połowa września to czas, w którym coraz częściej myślimy o nadchodzącym roku akademickim. Dopinamy ostatnie kwestie związane z mieszkaniem, szukamy nowych znajomych i poznajemy miejsca, w których warto spędzić czas wolny. W tym natłoku przygotowań nie możemy zapomnieć o dobrym pierwszym wrażeniu. Dziś pragniemy Ci dać dwie bardzo ważne wskazówki na to, by dobrze wypaść w pierwszych dniach w progach naszej uczelni. 1.      Szczery uśmiech to podstawa W rozmowach ze starszymi studentami nie raz pojawia się stwierdzenie, że w Akademii Ignatianum czują się jak w domu. Dlaczego? Przede wszystkim za sprawą atmosfery, która panuje na uczelni. Każdego dnia spotykamy tam swoich znajomych, wykładowców lub inne osoby pracujące na rzecz placówki. Niezależnie od tego, czy osobiście znamy danego wykładowcę, to przechodząc obok niego warto z uśmiechem powiedzieć “dzień dobry” lub “szczęść Boże”. Ten gest trwa zaledwie kilka sekund, a
Czytaj więcej

Bądź liderem dla samego siebie! Podsumowanie wspólnego czytania książki pt. „Heroiczne przywództwo"

Obraz
Jedną z inicjatyw zrealizowanych w ramach Roku Ignacjańskiego był zorganizowany przez Koło Naukowe „Administrare” AIK oraz Koło Naukowe „Sagittarius” AIK cykl spotkań poświęconych wspólnemu czytaniu książki Chrisa Lowneya pt. „Heroiczne przywództwo”, która poświęcona jest analizie kultury organizacyjnej Towarzystwa Jezusowego pod kątem sprawowania władzy, podejmowania decyzji i realizacji jego misji. W czasie trzech spotkań rozmawialiśmy o różnych aspektach stawania się i bycia liderem w różnych sferach życia społecznego, które z jednej strony jest „przepełnione przywództwem”, a z drugiej strony cierpi na chroniczny niedostatek prawdziwych liderów. Pierwsze spotkanie odbyło się 23 marca 2022 r. W ramach wprowadzenia dr Mateusz Pękala przedstawił nam postać autora książki. Chris Lowney to amerykański menedżer, ekspert w zakresie zarządzania i działacz społeczny, który ze względu na to, że 7 lat spędził w jezuickim nowicjacie, przez niektórych nazywany jest „jezuitą z Wall Street”. W oma
Czytaj więcej

Relacja ze spotkania pt. „Globalizacja obojętności czy globalizacja solidarności?" Refleksje na tle nauczania papieża Franciszka

Obraz
13 stycznia 2022 r. członkowie działającego przy Instytucie Nauk o Polityce i Administracji AIK Koła Naukowego Administrare spotkali się w celu przeprowadzenia rozmowy na temat nauczania papieża Franciszka, nawiązującego do zjawiska globalizacji. Spotkanie zatytułowano: „Globalizacja obojętności czy globalizacja solidarności?”. Wydarzenie stanowiło część obchodów Roku Ignacjańskiego w AIK. Prezentację wygłosił dr Mateusz Pękala, który był także moderatorem dyskusji. 
Czytaj więcej